sledeća tema »

[Angelina]

*

ZORAN GAVRILOVIĆ
(Beograd, 21.12.1926 — Beograd, 30.05.1990)


Zoran Gavrilović, srpski književni kritičar i profesor Filološkog fakulteta, rođen je 21. decembra 1926. godine u Beogradu. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao 1951. gde je i doktorirao 1970. Književnu kritiku i eseje objavljivao od 1952. u periodici (Borba, Književne novine, Stvaranje, Književnost).


OBJAVLJENE KNJIGE:

1957. Kritika i kritičari,
1958. Od Vojislava do Disa,
1970. UOČAVANJA američka i jugoslovenska misao o književnosti između dva svetska rata
1975. O kritici,
1977. Zapisi o srpskim pesnicima

1967. sastavio Antologiju srpskog ljubavnog pesništva (XVIII—XX vek) i Antologiju srpskog rodoljubivog pesništva (XIV—XX vek).

[Angelina]

*

ZORAN GAVRILOVIĆ, MOJ KUMAŠIN


Književni kritičar Zoran Gavrilović i Dobrica Ćosić upoznali su se u Klubu književnika pedesetih godina dvadesetog veka. Gavrilović je u književnosti bio realista, a Ćosić modernista, što je Dobricu čudilo, pošto je znao za Gavrilovićevo "buržoasko" poreklo i građanski ugled njegove porodice — njegov deda Bogdan bio je predsednik SANU, a ujak Tadija Sondermajer slavni srpski pilot i kraljev ađutant. Sam Zoran Gavrilović je tokom rata imao veze sa četničkim Glavnim štabom, pa je Ćosiću pričao o svom susretu i večerom sa Dražom Mihailovićem na Ravnoj Gori u leto 1944. Pred kraj rata, Gavrilović je na Sremskom frontu bio komandant artiljeriskog diviziona u NOVJ.

Kada je izašla Ćosićeva knjiga "Bajka", Gavrilović je bio jedan od retkih kritičara koji je o njoj imao visoko mišljenje, objavivši u Politici kritički prikaz te knjige, izričući joj visoke pohvale. Otprilike u to doba njih dvojica postaju bliski prijatelji. Kasnije, kada je Ćosić pisao Vreme smrti, Gavrilović mu je značajno pomogao svojim kritikama rukopisa tog romana. Sve što Gavrilović i Dobričina supruga Božica ne bi oceni kao vredno, Ćosić bi pisao ponovo. [sr.wikipwdia]

* * *

"Prijatelji je roman (svojevrsna zbirka portreta) srpskog pisca Dobrice Ćosića, objavljen 2005. godine. U ovoj knjizi Ćosić opisuje svoje najbliže prijatelje koji su mu tokom decenija kulturnog i političkog rada bili podrška, pomoć i stimulacija.
'Prijatelji su mi u oslobodilačkom ratu i okupacijskoj ilegali spasli život; prjatelji su me u miru ubedili da mogu da se posvetim književnom radu; prijatelji su mi bili podsticaj i podrška da se u titoizmu borim za istinu, slobodu i dostojanstvo; prijatelji su me činili moćnim za sve neizvesnosti u koje sam stupao. Ako, pored porodice, u mom životu postoji nešto što bez dvoumljenja smatram srećom, to su moji prijatelji.'" — Dobrica Ćosić