sledeća tema »

[Angelina]

**

VLADIMIR NIKOLIĆ
(Nova Gradiška, 25.06.1829 — Betež, 25.04.1866)


Poslednjih decenija prihvaćeno je, sasvim s razlogom, stanovište da potpunu sliku jedne književne epohe ne daju samo veliki pisci već i oni manji, pa čak i oni s jednom ili nijednom antologijskom pesmom. Oni imaju svoje mesto u književnoj istoriji, manje ili više značajno, manje ili više vidljivo. Pored glavnog stabla, postoje u krošnji veće i manje poprečne grane, moćni izdanci ali i oni manji, gotovo nevidljivi. Tako izgleda i književna mreža jedne epohe. O tome pišu Miodrag Popović u svojoj trotomnoj istoriji srpskoga romantizma (1968,1972), Miodrag Pavlović u brojnim ogledima o srpskim pesnicima, ali i u Antologiji srpskog pesništva (1964), kao i Jovan Deretić u Istoriji srpske književnosti (1983) i Slavko Leovac u Portretima srpskih pisaca XIX veka (1978). Otuda najzad u našoj antologiji i pesnici sa oskudnim biografijama i nevelikim pesničkim delima, ali sa ponekom pesmom koja i danas zvuči sugestivno i zrači svojom lepotom. Pesma je i svedočanstvo o jednom vremenu.
 
Jedan od takvih pisaca je i Vladimir Nikolić, pesnik i pripovedač. Rođen u Novoj Gradiški 25. juna 1829. godine. Potiče iz svešteničke porodice. Gimnaziju i pravne nauke završio je u Zagrebu. Jedno vreme radio je u zagrebačkoj županiji, a potom u finansijskoj službi u Sisku, Pregradi i Požegi.
 
Kao sudski pristav službovao je u Betežu kod Slavonske Požege, gde je i umro 25. aprila 1866. godine.
 
Objavio je pesničke zbirke Kunugorke (1855) i Bršljani (1863), i knjigu Pripovijetke (1864). Pesma "Na te mislim" našla se u mnogim pesmaricama u drugoj polovini XIX veka, ali i u nekim savremenim antologijama (Petra Milosavljevića, Pere Zupca i Zdravka Krstanovića). Peva se i danas, kao tzv. starogradska pesma, poput "Spomena" Spiridona Jovića. Niko i ne zna čiji su to stihovi.

Slobodan Rakitić "Antologija poezije srpskog romantizma"
Beograd, 2011.

[Angelina]

**



Predrag Dragović
Portret pesnika, 2011.

Portret Vladimira Nikolića preuzet iz "Antologije poezije srpskog romantizma" Slobodana Rakitića

[Angelina]

**
Stihovi Vladimir Nikolić


NA TE MISLIM

Na te mislim kada zora sviće,
Na te mislim kad se svrši dan,
Na te mislim kad se svako biće
Sprema tihi da prosniva san.
 
Na te mislim sunce kad se gubi,
Uvijek na te samo mislim ja,
Tebe jednu srce moje ljubi,
Na tom svijetu sreća si mi sva.
 
Ja u javi 'vijek o tebi sanjam —
Svud kad tiha prostrta je noć,
Na tvû spomen ljubav svu oslanjam,
K tebi silna mene vuče moć.
 
Bez tebe mi ne miriše cvijeće,
Gorak mi je bez tebe plod svak',
Gdje ti nisi ne ima za me sreće,
Gdje ne dišeš, nečist mi je zrak.
 
I do smrti misliću na tebe,
Jer bez tebe pust je život taj,
Dok u tijelu duša ne ozebe,
Mom životu dok nastupi kraj.

Budi i ti tako milostiva,
Pa u hladni kad me metnu grob,
Sjećaj s' onog koji tu počiva,
I koj' bijaše tvoj vjerni rob.

Iz "Antologije poezije srpskog romantizma" Slobodana Rakitića
Beograd, 2011.